دخترک طبق معمول هر روز" جلوی ویترین کفش فروشی ایستاد و به کفش های قرمز رنگ با حسرت نگاه کرد. بعد به بسته های چسب زخمی که در دست داشت خیره شد و یاد حرف پدرش افتاد :اگه تا پایان ماه " هر روز بتونی تمام چسب های زخم رو که داری بفروشی آخر ماه کفش های قرمز رو برات می خرم.
دخترک به کفش ها نگاه کرد و با خودش گفت: یعنی من باید دعا کنم که هر روز دست وپا یا صورت صد نفر زخم بشه تا و بعد شانه هایش را بالا انداخت و به راه افتاد و گفت: نه "خدا نکنه . اصلا"کفش نمی خوام.
>
پیرمردکفاش دوباره وارد محل شد. وشروع کرد به داد زدن :> و دوباره مشتری
هایش سر رسیدن.
پیرمرد در همین هین که کفش ها را برق می انداخت ناگهان چشمانش به مردی افتاد که کفش هایش را برای واکس زدن آورده بود . گویی پیرمرد او را میشناخت به او گفت:ببخشید آقا من شما را قبلاُ ندیدم ؟
مرد بدون انکه به پیرمرد نگاه کند با صدایی خشن گفت:نه خیر !چه معنی داره من با این کبکبه و دبدبه یه پیرمرد کفاش دو هزاری رو بشناسم. حالا سریع کفشمو واکس بزن که جلسه دارم.
پیرمرد با دلی شکسته سرش را پایین انداخت و به کارش ادامه داد.
>
درباره این سایت